Polska Akademia Umiejętności przyznała siedmiorgu naukowcom z UMK stypendia Fundacji Lanckorońskich i Fundacji z Brzezia Lanckorońskich na prowadzenie badań w 2019 r. Wśród nich są pracownicy naszego Wydziału.
Stypendia otrzymali następujący pracownicy WNH UMK w Toruniu:
- dr hab. Krzysztof Kania z Wydziału Nauk Historycznych - adiunkt z Zakładu Historii XX wieku w Instytucie Historii i Archiwistyki UMK w ramach stypendium Fundacji z Brzezia Lanckorońskich w Rzymie będzie prowadzić badania nad naukowym opracowaniem życia Augusta Zaleskiego (1883-1972), działacza niepodległościowego, wykładowcy języka polskiego i dyplomaty, ministra spraw zagranicznych oraz Prezydenta RP na Uchodźstwie.
- prof. dr hab. Szymon Olszaniec z Wydziału Nauk Historycznych podczas pobytu stypendialnego w Londynie planuje przygotować ostateczną wersję syntetycznej monografii administracji rzymskiej w okresie późnej starożytności/wczesnego średniowiecza (od końca III do pocz. VII w.n.e.). Tematycznie dzieło będzie obejmować powstanie i rozwój administracji pałacowej i administracji prowincjonalnej w tym okresie. Zostanie w niej również opisana ówczesna sytuacja miast. Historyk z Zakładu Historii Starożytnej UMK zajmie się również powstaniem profesjonalnej biurokracji urzędniczej.
-
prof. dr hab. Waldemar Rezmer z Wydziału Nauk Historycznych będzie podczas stypendium przeprowadzał kwerendę w Archiwum Instytutu Polski i Muzeum im. gen. Władysława Sikorskiego w Londynie. Celem badań jest wprowadzenie do obiegu naukowego i przekazanie szerokiemu odbiorcy najwartościowszej spuścizny pisarskiej gen. bryg. Ludwika Kmicica-Skrzyńskiego. Jest to kolejny etap realizacji planu opracowania i edytowania nieznanych dzieł oficerów Wojska Polskiego. Wydawnictwo Naukowe UMK opublikowało już - opracowane przez Waldemara Rezmera - trzy tomy wspomnień płk. dypl. Leona Mitkiewicza („W pułku szwoleżerów Rokitniańskich 1932-1935, Toruń 2014; „W Wojsku Polskim 1917-1938”. Tom 1: „W Wojsku Polskim 1917-1921”, Toruń 2015 i T. 2: „W Wojsku Polskim 1921-1930”, Toruń 2017. W najbliższych dniach ukaże się kolejne dzieło L. Mitkiewicza „Litwa i Polska. Stosunki wzajemne do roku 1939” (Wstęp i opracowanie Waldemar Rezmer).
Poza tym stypendium przyznane na rok 2019 przez Fundację Lanckorońskich i Fundację z Brzezia Lanckorońskich otrzymał prof. dr hab. Aleksander Smoliński z Zakładu Historii Wojskowej na Wydziale Nauk Historycznych UMK.
Dr hab. Krzysztof Kania jest adiunktem w Zakładzie Historii XX w. Instytutu Historii i Archiwistyki na Wydziale Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Główny nurt jego zainteresowań badawczych to biografistyka, historia Polski i Wielkiej Brytanii, polityka zagraniczna Polski, dzieje dyplomacji. Autor m.in.: "Wielka Brytania 1918-1939 w świetle polskich źródeł dyplomatycznych" (Toruń 2007); "Edward Bernard Raczyński 1891-1993 dyplomata i polityk" (Warszawa 2014); redaktor jednego tomu z serii "Polskie Dokumenty Dyplomatyczne" za rok 1932 (Warszawa 2011) oraz współredaktor kilku prac zbiorowych i kilkudziesięciu artykułów naukowych opublikowanych w prestiżowych periodykach historycznych. Laureat konkursu Ministra Spraw Zagranicznych za najlepszą publikację z zakresu historii polskiej dyplomacji wydaną w 2014 r. Kilkukrotny stypendysta m.in. Fundacji z Brzezia Lanckorońskich oraz Polonia Aid Foundation Trust. W 2017 r. wspólnie z Krzysztofem Klocem i Przemysławem Marcinem Żukowskim opublikował "Wspomnienia" Augusta Zaleskiego, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2017.
Szymon Olszaniec urodził się 11 września 1968 r. w Bydgoszczy. W 1993 r. ukończył studia historyczne na Wydziale Humanistycznym UMK. Tytuł doktora nauk humanistycznych uzyskał w 1998 r. przedstawiając rozprawę pt. Julian Apostata jako reformator religijny (promotor: prof. dr hab. Maria Jaczynowska). Habilitację uzyskał w 2009 r. na podstawie pracy Comites consistoriani w wieku IV. Studium prosopograficzne elity dworskiej Cesarstwa Rzymskiego 320 – 395, Toruń 2007. W latach 1998 – 2016 był adiunktem, zaś od 2016 r. jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Historycznych UMK, w Instytucie Historii i Archiwistyki. W 2018 r. odebrał z rąk Prezydenta RP nominację profesorską. Aktualnie w polu jego zainteresowań badawczych znajdują się: historia Cesarstwa Rzymskiego i historia Bizancjum, a zwłaszcza historia społeczna (szczególnie prosopografia) i ustroju (administracji, urzędów). Do chwili obecnej jest m.in. autorem czterech monografii oraz kilkudziesięciu artykułów, rozdziałów w monografiach i prac popularnonaukowych. Prowadził badania w wielu zagranicznych ośrodkach naukowych (m.in. Freie Universität w Berlinie, Institute of Classical Studies w Londynie, École française de Rome, Deutsches Archäologisches Institut in Rome). Jest członkiem szeregu stowarzyszeń naukowych m.in. The Society for the Promotion of Roman Studies z siedzibą w Londynie i Komisji Bizantynologicznej Polskiego Towarzystwa Historycznego, zasiada też w Radzie Redakcyjnej periodyku Studia Ceranea. Journal of the Waldemar Ceran Research Centre for the History and Culture of the Mediterranean Area and South-East Europe.
Prof. dr hab. Waldemar Rezmer specjalizuje się w historii najnowszej i historii wojskowej oraz naukach o obronności. Od 1994 r. kieruje Zakładem Historii Wojskowej Instytutu Historii i Archiwistyki UMK. W latach 2002-2008 r. dziekan Wydziału Nauk Historycznych UMK. Doktor honoris causa Vytauto Didžiojo Universitetas (Uniwersytetu Witolda Wielkiego) w Kownie. Autor prawie 400 publikacji edytowanych w kraju i za granicą, które dotyczą najnowszej historii wojskowej Polski, krajów bałtyckich, Niemiec, Rosji, Ukrainy, Białorusi, Rumunii. Członek wielu polskich i zagranicznych organizacji oraz towarzystw naukowych. Organizator polsko-ukraińskiego Międzynarodowego Seminarium Naukowego „Polska-Ukraina: trudne pytania. Stosunki polsko-ukraińskie w latach II wojny światowej” Od 2015 r. współprzewodniczący Polsko-Ukraińskiego Forum Historyków (równocześnie przewodniczący polskiego zespołu historyków), którego zadaniem jest celem dialog z historykami ukraińskimi nt. relacji polsko-ukraińskich w okresie 1939-1947 r. (problem ludobójstwa na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej). Od 2017 r. członek polsko-białoruskiego seminarium naukowego „Dialog historii/historie dialogu. Sprawy trudne w historii Białorusi i Polski, ich ujęcie w historiografii obu krajów i perspektywy zbliżenia stanowisk naukowych”, którego celem jest wypracowanie nowego spojrzenia na trudne zagadnienia wspólnej historii. Redaktor naczelny rocznika „Europa Orientalis. Studia z dziejów Europy Wschodniej i Państw Bałtyckich”. Aktualnie kieruje grantem NCN "Polacy w Rosji Wschodniej i na Syberii 1917-1922: walka zbrojna - martyrologia - drogi do kraju".
Celem działania Fundacji Lanckorońskich jest inicjowanie badań i pomoc indywidualnym uczonym oraz instytucjom naukowym w prowadzeniu studiów w ramach szeroko pojętych nauk humanistycznych, a szczególnie nad historią i historią sztuki Polski oraz krajów sąsiadujących z ziemiami dawnej Rzeczpospolitej. Więcej szczegółów